Zmarł prof. Stanisław Kuś, wybitny rzeszowski inżynier, były rektor PRz

RZESZÓW / PODKARPACIE. Zmarł profesor Stanisław Kuś, wybitny rzeszowski inżynier, budowniczy miedzy innymi katowickiego “Spodka”, czy hali Podpromie w Rzeszowie, trzykrotny rektor Politechniki Rzeszowskiej, Honorowy Obywatel Miasta Rzeszowa. Miał 95 lat.

Foto: PRz

– Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dr. hab. inż. Stanisława Kusia – doktora honoris causa PRz, wieloletniego Rektora Politechniki Rzeszowskiej oraz zasłużonego pracownika Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury. Odszedł od nas wybitny uczony, wychowawca wielu pokoleń studentów – poinformowała o śmierci profesora Politechnika Rzeszowska.

Prof. dr hab. inż. Stanisław Kuś urodził się 1 lutego 1925 roku w Rzeszowie. W latach II wojny światowej ukończył szkołę rzemieślniczą u Rudolfa Reitmajera („przy moście”) w Rzeszowie, dwa lata pracował w narzędziowni w Zakładach Lotniczych (WSK), naukę kontynuował na tajnych kompletach. Przez 2 lata pracował w charakterze ślusarza w zakładach Flugmotorenwerk (PZL) w Rzeszowie. Był żołnierzem Armii Krajowej, lotniczym Plutonu Sabotażowego AJ.

W 1945 zdał egzamin maturalny w rzeszowskim Liceum Matematyczno-Fizycznym i podjął studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej. Od 1946 członek ZMW „Wici” – prezes związku na Politechnice Warszawskiej, gdzie w 1951 uzyskał dyplom magistra inżyniera budownictwa. W 1957 uzyskał na Politechnice Warszawskiej stopień doktora nauk technicznych za dysertację „Konstrukcje sprężone kołowo – symetrycznie”. W 1969 na Politechnice Warszawskiej uzyskał stopień doktora habilitowanego za dysertację „Sploty jako zbrojenie sprężające w konstrukcjach strunobetonowych”, od 1974 profesor nadzwyczajny nauk technicznych, profesor zwyczajny od 1990 r.

Od 1976 r. związał swą działalność z Politechniką Rzeszowską, rzeszowskim środowiskiem naukowym i inżynierskim. W 1977 r. został kierownikiem Zakładu Konstrukcji Budowlanych (przekształconego w 1990 roku w Katedrę) i rozpoczął budowę zespołu i bazy badawczej, wdrażając pracowników do projektowania, badań konstrukcji oraz inspirując i wspomagając prace badawcze z zakresu kształtowania i projektowania konstrukcji.

Profesor Stanisław Kuś był autorem i współautorem wielu projektów, tworzył m.in: Hale sportowo-widowiskowe „Olivia” w Gdańsku (1961-1972), 5 hal AWF w Warszawie (1961-1964), największy w Małej Azji Ośrodek Sportowy w Aleppo (Syria), był też autorem dwóch hal o rozpiętości ponad 100 metrów i Stadionu Narodowego w Aleppo (75 000 widzów).

Projektował też część podziemna hali widowiskowo-sportowej „Spodek” Katowice (1959-1972) i hal widowiskowych w Zgorzelcu, Koninie, Puławach i Rzeszowie. Był twórcą wiaty hali targowej w Rzeszowie (1954), projektował zespół obiektów sportowych MOSiR w Rzeszowie.

Jednym z najbardziej spektakularnych osiągnięć inżynieryjnych było także wyprostowanie przechylonego wieżowca przy ulicy Słowackiego w Rzeszowie oraz budowa jednego z pierwszych mostów z betonu sprężonego nad kanałem Żerańskim do Żerańskiej Fabryki Elementów Betoniarskich „Faelbet” w Warszawie. Jego ostatnią koncepcją jest opracowanie projektu nowego Stadionu Miejskiego w Rzeszowie.

Prof. dr hab. inż. Stanisław Kuś był autorem i współautorem 11 monografii oraz książek technicznych, 300 artykułów, 5 patentów, dziesięciu polskich norm budowlanych poprzedzających Eurokody. Wypromował 8 doktorów. Od 1962 roku jest redaktorem działu konstrukcji miesięcznika „Inżynieria i Budownictwo”.

Profesor został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta, Krzyżem Armii Krajowej, Odznaką za akcję „Burza”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim OOP, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Stanisław Kuś był też Laureatem Nagrody Miasta Rzeszowa w 1997 (za całokształt działalności naukowo-dydaktycznej, technicznej oraz wkład w rozwój rzeszowskiego ośrodka akademickiego), za działalność projektową i naukowo–badawczą otrzymał ponad 30 dorocznych nagród Ministrów Budownictwa. Profesor Kuś był też Honorowym Obywatelem Miasta Rzeszowa oraz Doktorem Honoris Causa Politechniki Rzeszowskiej (20 II 2014 r.).

Źródło: PRz, Wikipedia